تغییرات ارزش افزوده

تغییرات ارزش افزوده : در سال 1400 یکی از بزرگترین رخدادهای مالیاتی تصویب قانون دائمی مالیات بر ارزش افزوده بوده است که با خود تغییرات اساسی داشته است در یک رشته مقاله تلاش داریم تا تغییرات رخ داده در قانون جدید با قانون موقت را بررسی نمائیم چرا که برای فعالان حوزه مالی دانستن هر دو برهه مهم مالیات بر ارزش افزوده بسیار مهم و کاربردی است.

قانون جدید بند الف ماده 1 : واگذاري كالا يا ارائه خدمات به غير، از طريق هر نوع معامله يا عقد قانوني است.

قانون قدیم ماده 4 : عرضه كالا در اين قانون ، انتقال کالا از طريق هر نوع معامله می‌باشد.

قانون قدیم ماده 5 : ارائه خدمت در این قانون به استثناء موارد مندرج در فصل 9 ، انجام خدمت براي غير در قبال ما به ازاء است.

قانون جدید بند ب ماده 1 : ورود كالا یا خدمات از خارج از كشور به قلمرو گمرکی کشور یا مناطق آزاد تجاري- صنعتي یا مناطق ویژه را واردات می‌گویند.

قانون قدیم ماده 6 : منظور از واردات در قانون قدیم، ورود کالا یا خدمات از خارج از کشور یا از مناطق آزاد تجاری- صنعتی و مناطق ویژه اقتصادی به قلمرو گمرکی کشور است.

قانون جدید بند پ ماده 1 : صدور کالا یا خدمت به خارج از کشور؛ را صادرات می‌گویند.

قانون قدیم ماده 7 : در این قانون، صدور کالا یا خدمات به خارج از کشور یا به مناطق آزاد تجاری- صنعتی و مناطق ویژه اقتصادی به منزله صادرات است.

قانون جدید بند ج ماده 1 : مابه‌التفاوت مالیات و عوارض فروش با مالیات و عوارض خرید در یک دوره معین می‌باشد.

قانون قدیم ماده 3 : ارزش افزوده در این قانون، تفاوت بین ارزش کالاها وخدمات عرضه یا ارائه شده با ارزش کالاها وخدمات خریداری یا تحصیل شده است که در یک دوره معین صورت می‌پذیرد.

قانون جدید بند چ ماده 1 : مبالغی که به موجب این قانون به‌همراه مالیات برای شهرداری‌ها و دهیاری‌ها وضع می‌گردد. در این قانون، هرجا منظور قانون‌گذار، نوع دیگری از عوارض بوده، به صراحت بیان شده است؛ مانند عوارض واحدهای آلایندگی و عوارض‌ سالانه خودرو

قانون قدیم ماده 2 : منظور از مالیات در این قانون، به استثناء موارد مندرج در فصول هشتم ونهم، مالیات بر ارزش افزوده است که البته این تعریف نواقصی داشت و در قانون جدید بهتر بیان گردیده است.

قانون جدید بند ح ماده 1 : شخص حقیقی یا حقوقی است که به عرضه کالا، ارائه خـدمات، واردات یا صـادرات مبادرت نماید.

قانون قدیم ماده 8 : شخص حقیقی یا حقوقی که به عرضه کالا و ارائه خدمات و واردات وصادرات آن ها اقدام می نمایند، به عنوان مودی شناخته شده و مشمول مقررات این قانون می‌باشند.

قانون جدید بند خ ماده 1 : دوره مالیاتی در هر 3 ماه می‌باشد و مطابق با فصول سال شمسی است.

قانون جدید ماده 19 : وزیر امور اقتصادی و دارایی مجاز است با پیشنهاد سازمان امور مالیاتی مدت دوره مالیاتی را برای هر گروه از مؤدیان 2 یا 1 ‌ماهه مشخص نماید؛ مشروط بر آن که تغییرات مذکور حداقل 3 ‌ماه قبل از آغاز دوره مالیاتی، از طریق سامانه مؤدیان، پایگاه اطلاع‌رسانی سازمان امور مالیاتی و حداقل یکی از روزنامه‌های کثیرالانتشار کشور اطلاع‌رسانی عمومی گردد.

تبصره ‌- در مواردی که شروع یا خاتمه فعالیت مؤدی در خلال یک دوره مالیاتی است، ‏زمان فعالیت مؤدی طی دوره مربوط، یک دوره مالیاتی تلقی می‌گردد.‏

قانون قدیم ماده 10 : هر سال شمسی به 4 دوره مالیاتی 3 ماهه، تقسیم می‌شود. در صورتی که شروع یا خاتمه فعالیت مودی در خلال 1 دوره مالیاتی باشد، زمان فعالیت مودی طی دوره مربوطه 1 دوره مالیاتی تلقی می‌گردد. وزیر امور اقتصادی ودارائی مجاز است با پیشنهاد سازمان مدت دوره مالیاتی را برای هر گروه از مودیان 2 یا 1 ماهه تعیین نماید.

قانون جدید ماده 2 : عرضه کالاها و ارائه خدمات در ایران و واردات و صادرات آن‌ها، از لحاظ مالیات و عوارض مشمول مقررات ‏این قانون می‌باشد.‏

قانون قدیم ماده 1 : عرضه کالاها و ارائه خدمات در ایران و همچنین واردات و صادرات آنها مشمول مقررات این قانون است.

قانون جدید تبصره 1 ماده 2 : کالاها و خدمات مشمول موضوع قانون مالیات بر ارزش افزوده که توسط مؤدیان حقیقی خریداری، تحصیل یا تولید می‌گردد، در صورتی که برای مصارف شخصی برداشته شود عرضه کالا به خود محسوب می‌گردد و مشمول مالیات و عوارض خواهد شد. در صورتی‌که عرضه کالا به خود برای استفاده شغلی باشد مشمول مالیات و عوارض نخواهد بود.

قانون قدیم تبصره ماده 4 : کالاهای موضوع قانون مالیات بر ارزش افزوده که توسط مودی خریداری، تحصیل یا تولید می‌گردد در صورتی که برای استفاده شغلی به عنوان دارائی در دفاتر ثبت شود یا برای مصارف شخصی برداشت گردد، عرضه کالا به خود محسوب و مشمول مالیات خواهد بود.

نگارنده مقاله تغییرات ارزش افزوده : خانم مریم آتشگاه ،‌ مدرس ، مشاور و وکیل مالیاتی